Aya İzi

Malum 14 Şubat Dünya Sevgililer Günü. Ne yazık bu yıl da yalnız kutlayacağım bu keyifli günü… Dilerim sizler sevgilinizle mutlu saatler yaşarsınız. Küçük sürprizlerle birbirinizi sevindirip, doya doya sevişeceğiniz bir geceyle bitirirsiniz o günü. 🙂

“Kesintisiz barışın olabileceğine inanmıyorum, aslında savaş da yok barış da mevcut değil, dünya dediğiniz yer gerçek olsa bile, üzerindeki yaşam tamamen sanaldır” desem ne derdiniz?

Titreşimsel alandan baktığınızda her hangi bir hastalık sonrasında bedende bu tam bir iyileşme ile sonuçlanmamışsa o titreşimi çok uzun yıllar sonra bile alanda görebilirsiniz. Bu olağandır. 

2007 yazının çok sıcak bir gecesinde internette gezinirken Ho’oponopono şeklinde uzun ve ilginç bir ismi olan bir öğretiyi tanıtan bir sayfaya rastlamıştım. Anlatılanlar oldukça ilginçti.

Zaman hızla akıp geçiyor ve bizler de bu dönemde içinde yaşadığımız enerji selinden ciddi biçimde etkileniyoruz. Etkilenmeyi seçmiş olanlar giderek daha içlerine bakıyorlar. Olayları yüzeysel ve eski bilgiyle irdeleyen birçokları şimdilerde şaşkın durumdalar.

Ben yapabildiysem siz de yapabilirsiniz. Sakın unutmayın! Bunu yaparken kişinin bilinçli, bilgili ve ehil olması, kanserli hücrenin son yolculuğunda o hücreye, içindeki gizli derse, taşıdığı şifa gücüne saygılı olup yaşamsal yolculuğunu kutsaması gerekiyor…

Bıçakla kesilmiş gibi düne kadarı “eski hayat” ve bugünden sonrası “yeni hayat” olmayacak, öyle sanıyorsanız cidden çuvallarsınız.

Evlilik ilk ne zaman icat edildi bilmiyoruz. Büyük olasılıkla iyi niyetlerle çıkılmıştır yola. Mesela erkeğin parasal olarak daha güçlü olduğu zamanlarda boşanmanın kadını mağdur etmesini engellemek amaçlanmıştır belki de ilk akitte.

Bir erkekle bir kadın yanyana geldiklerinde birbirlerini anlamaya

çabaladıklarından anlaşamazlar, oysa amaç anlamak değil tamamlamaktır..

Tamamlamaya razı OL’an tamam OL’ur